T24 Haber Merkezi
İstanbul ‘da İkbal Uzuner ve Ayşenur Halil‘i yarım saat ortayla vahşice öldürdükten sonra intihar eden 19 yaşındaki Semih Çelik‘in yaşadığı mahalledeki beşerler konuştu. Mahalle sakinleri, Çelik’in sessiz bir hayat sürdüğünü, kimseyle irtibat kurmadığını, selam dahi vermediğini lakin olay günü fırına gidip, “Üstüm nasıl olmuş, uygun mi?” diye sorduğunu anlattı.
Hürriyet’ten Ali İstek Akbulut’un haberine nazaran, evvelden Fatih’te oturan Semih Çelik, 2018 yılında Eyüpsultan’da çıkmaz sokaktaki 5 katlı bir konutun 2. katına taşındı. Lakin vaktini daha çok Fatih’te geçirdiği belirtilen Semih Çelik için mahalle sakinler, “Arada sırada yüzünü görürdük, selam dahi vermezdi. Yalnızca buradaki meskenine yatmaya gelirdi” diye konuştu.
Mahallelinin anlattığına nazaran, olay günü meskenden çıkan Semih Çelik, sokağın karşısındaki fırına uğruyor ve orada kıyafetlerini göstererek, “Üstüm nasıl olmuş, güzel mi?” diyor. Daha sonra ayrılıyor. Doğma büyüme Semih Çelik’in sokağında emlakçılık yapan Uğur Yılmaz (49), “Bizim mahallemiz köy üzeredir, herkes birbirini tanır. Lakin biz, kendisini ve babasını tanımıyoruz. Çok az görürdük. Hele annesini hiç bilmiyoruz, sanırım Ankara’da kalıyormuş. Olay günü sabah babasıyla konuşuyor, babasına ‘Kız arkadaşım gelecek, kahvaltı yapacağız’ diyor. Babası da konuttan çıkıyor. Sonra öğreniyoruz ki çocuk iki kişiyi öldürmüş. Kasap olduğunu duyduk ancak nerede bir şey bilmiyoruz” dedi.
TIKLAYIN – Türkiye’yi sarsan cinayetler gazete manşetlerinde: Ayşenur ve İkbal katledildi, bayanlar ayağa kalktı!
TIKLAYIN – Bayanlar Taksim’den haykırdı: Huzursuz ettiğiniz her bayanın hesabını soracağız, geceyi bize dar edenlere gündüzleri zindan edeceğiz!
Kadınlardan vahşice katledilen Ayşenur Halil ve İkbal Uzuner için surlarda aksiyon: Seyretme, maddeyi uygula AKP!
Yarım saat ortayla iki bayanı katleden Semih Çelik 5 defa ruhsal tedavi görmüş!
TIKLAYIN – İstanbul’daki ikili bayan cinayetinde yeni ayrıntılar: Fail kasapmış, işleyeceği cinayetin fotoğrafını evvelden çizmiş
‘Gecenin Kıyısı’nda taraf tutmanın anlamsızlığı üzerine bir hikâye |