Fetullahçı Terör Örgütü’nün Türkiye’ye verdiği en büyük ziyan kurduğu kumpaslar sonucu binlerce insanın hayatını karartması oldu. 20 Ekim’de ölen elebaşı Fetullah Gülen’in tertibiyle işlenen büyük günahlar, peşinden pek çok “liboşu” beraberinde getirdi.
Gazeteci Ümit Zileli de 2022 yılında çıkan “Liberal Paydaşlar” kitabında kumpasların amansız savunucularını yazdı.
“HESAP VERMEDİLER HENÜZ”
Bu vesileyle Zileli’nin kitabından bir kısım paylaşmak istiyoruz:
Ergenekon kumpası, 12 kocaman yıl sonra tam olarak çöktü… Pekala, vicdanları tatmin etti mi? Doğal ki hayır!.. Mahkemenin “delil yetersizliği” gerekçesiyle verdiği beraat kararından tutun da yakalanan, mahkûm edilen soysuz yargı mensuplarının, polis kılıklı çete mensuplarının, “gazeteci” suretine girip “bavulculuk yapmış olanların, yurtdışına kaçmış olanların yani “maşaların” dışında kumpasın gerçek sorumluları hesap vermediler henüz!..
Bu bahiste yazmaya en çok hakkı olanlardan biri olarak bekledim; kimlerin ne inciler döktüreceğini, kimlerin karanlık kuytularda saklanacağını, kimlerin televizyonlarda, gazete köşelerinde kıvırtacağını, “suret-i haktan” görünebilmek için taklalar atacağını izlemek için bekledim…
Pek çok “kara komediye” şahit oldum… Geçmişte FETÖ’nün önünde diz çökenlerin mide bulandıran cıvıklıkta ikiyüzlülüklerini gördüm… Örneğin bir TV kanalında son derece haklı olarak benim “paydaş” sıfatını taktığım dönekleri, liberal sıfatlı iktidar kuyrukçularını teşhir eden Profesör Ersan Şen’e bir arkadaşını savunmaya çalışan Nihal Bengisu Karaca, şöyle diyordu:
“Ama Ali Bayramoğlu sonradan durumu anladı, itiraz eden, eleştiren yazılar yazdı!..”
Hanımefendinin tezi, “Bu dava vesayete karşı algısı yarattı. Aydınlar da birinci başlarda bu nedenle destekledi. Kimi daha erken, kimi geç anladı!” biçimindeydi… Kendisinin anlamadığı ise şuydu:
Bir aydın, olaylara olgulardan yola çıkarak bakar. “Aman da vesayet bitiyor” aldatmacalarına payanda olmaz.
Nihal Hanım’ın Bayramoğlu’nu savunmasına karşılık, Nedim Şener tam da cadı kazanının kaynatıldığı günlerde bu muhteremin Taraf gazetesinde Sevinç Düzel’e verdiği “al gülüm ver gülüm” röportajı gösterdi. Çabucak hatırladım; dehşetli, vicdansız ve alçakça bir röportajd…
Peki ya, gazeteci kılıklı tetikçilerin de dahil olduğu “Ergenekon Güzelce Derinleştirilsin” başlıklı 300 imzalı bildiriyi nereye koyacağız, hiç unutulabilir mi?!.
SUÇLUYORUM!..
Bu insancıklarla ilgili o kadar çok yazı kaleme aldım ki, daha fazla yazmak inanın içimden gelmedi… Lakin, sonradan tarihin çöplüğüne atılan bu “iktidar paydaşlarının” isimleri hiç unutulmamalı, jenerasyondan kuşağa aktarılmalı, hatırlanmalıydı…
Bu nedenle yıllar evvel büyük şair Nâzım Hikmet’in o süper “Bir Provokatör Üstüne Hiciv Denemeleri” başlığı ile birkaç dizeyi de ödünç alarak şöyle yazdım:
“… Sen de bilirsin ki, Jurnal esnafı, senin gibiler, Tutulup kulaklarından Birer birer Teşhir edilirler Ben yalnızca söküp Bir fitnenin 32 dişini Ve Babıâli kaldırımlarına döküp Geleceğini, geçmişini Aldım omzuma işte bu teşhir işini…” Ahmet Altan, Yasemin Çongar, Mehmet Barlas, Murat Bel- ge, Cengiz Çandar, Oral Çalışlar, Halil Berktay, Şahin Alpay. Haydi Uluengin, Gülay Göktürk, Baskın Oran, Alper Görmüş, Ali Bayramoğlu, Nazlı Ilıcak, Sevinç Düzel, İsmet Berkan, Mümtaz’er Türköne, Fehmi Koru, Mehmet Baransu, Şamil Tayyar, Mehmet Altan, Eser Karakaş, Mahmut Övür, Nagehan Alçı, Rasim Ozan Kütahyalı, Ayşe Hür, Engin Ardıç, Emre Aköz, Yıldıray Oğur, Fuat Uğur, Cem Küçük… VESAİRE…
Soldan sağa: Ahmet Altan, Mehmet Barlas, Cengiz Çandar ve Nazlı Ilıcak
“DEĞİL BİR VİRGÜL…”
Daha çok isim var, pek çok…
Onlar da “vesaire” sözcüğünün içinde yer alıyorlar.
Özellikle isim dökümü yaptım; iktidar için unutulmaz hiz- metleri, üstlendikleri “Yetmez Lakin Evet” misyonu hiç unutulmasın, daima hatırlansın istedim!…
Bu zevatın, taa Irak’ın işgalinden başlayarak, “demokrasi”, “özgürlük”, “insan hakları” üzere üzerine milyonların kanı sıç ramış sözcükleri hiç sıkılmadan kullanarak, iktidarın ve göbeğinden bağlı olduğu efendilerinin Ortadoğu emellerine “piyon” vazifesini cansiperane yapan, kumpaslarda en büyük palavraları “en nadide gerçekler” olarak köşelerine taşıyan, çeteci polislerin ellerine sıkıştırdığı bilgisayar çıktılarıyla kitap hazırlayıp binlerce insanın hayatını karartan isimler olduğu hiç fakat hiç unutulmasın istedim…
Bu zevatın, o iğrenç kumpas sürecinde intihar eden, onulmaz hastalıklara yakalanıp hayatını yitiren, zindanlarda uzun yıllar tutsak yaşayan yurtseverlerin çektiği acılarda “paydaş” olduklarını gelecek kuşaklar de bilsin istedim…
O isimlere dikkatlice bakın: Birçok bugün ortalarda yok!.. Bir kısmı “paydaşlık” sonucu edindikleriyle yurtdışında değişik masalarda siftiniyor… Bir kısmı hiç sesini çıkarmadan, güya geçmiş hiç yaşanmamış üzere hayatını sürdürüyor… En yüzsüzleri ise, dün eteğine kapandıkları FETÖ’ye en galiz küfürleri, hakaretleri yağdırıp önüne geleni FETÖ’cü, terörist ilan etmekle meşgul!..
Ve hepsi gün gelecek yaptıkları kötülüklerin hesabını verecek…
Ancak büyük şairin dediği üzere:
“Bu büyük hengamede değil bir virgül, bir zavallı vesile bile olamayacaklar!..”
Bu yazı, iktidara sundukları kalemleriyle, halkın beyninin iğfal edilmesinde büyük hizmetleri geçenleri, halka ve tarihe havale etmek için kaleme alınmıştı. Bilhassa isim dökümü yapmıştım; unutulmaz hizmetleri, üstlendikleri “Yetmez Fakat Evet” misyonu hiç unutulmamalı, jenerasyondan jenerasyona aktarılmalıydır.
Ancak, iktidarın büyük bir pervasızlıkla ülkeye ve halka karşı işlediği “cinayetleri gördükçe, bu isimleri bir seferle “azat etmeye yüreğim elvermedi….
İşlenen büyük günahlarda, ülkenin açıkça parçalanmaya götürülmesinde, insanların ortasına dinî, mezhepsel kin tohumları ekilmesinde çok ancak çok katkıları olmuştu…
Hiçbir özgürlüğe ömür hakkı tanımayan, demokrasiyi zalimce boğan zihniyetin eteğinde “Türbana özgürlük,” diye kalem oynatan “fitnenin 32 dişi” ve “vesaire” olarak andığım öbür zevatın artık minicik çocuklara dek uzanan bu kara özgürlükte devasa hisseleri vardı.
ÜMİT ZİLELİ KİMDİR
Ümit Zileli, 1959 yılında Ankara’da dünyaya geldi. Babasının kaymakam olması münasebetiyle çocukluğunda birçok yer gezen Zileli, lise mezuniyetinin akabinde Ankara Gazi Üniversitesi İrtibat Fakültesi’nde okumaya başladı.
Buradaki eğitimini 1983 yılında bitiren Zileli, gazeteciliğe şimdi üniversite talebesiyken Tercüman Gazetesi’nde başladı. 1978 yılında ise Anadolu Ajansı’nda çalışmaya başladı.
1982’de yeni kurulan Güneş’in ABD-Los Angeles muhabirliğini yaptı. Türkiye’ye döndükten sonra Güneş, Nokta, Son Havadis, Bulvar ve Milliyet üzere çeşitli gazetelerde çalıştı.
Zileli, 1991 yılından itibaren TRT’de Değişen Sanat ve 25 Kare, Kanal 6 ve Kanal E’de Pusula, Kanal D’de Ses Ver Türkiye programlarını hazırladı ve sundu. Son olarak TRT 2’de “Pazar Söyleşileri” programını yaptı.
1997 yılından 2013’e kadar Cumhuriyet Gazetesi’nde “Düz Çizgi” isimli köşesinde yazdı, 2013 yılında Aydınlık’a geçti. Bir orta Beyaz TV’de “Dinamit” isimli programda yorumculuk yaptı.
2015 yılında Aydınlık’tan ayrılan Zileli, Sözcü’de köşe müellifliği yaptı.
Zileli, son olarak geçen mayısta Zafer Partisi Genel Lideri Ümit Özdağ’a başdanışman oldu.